پيام به دولتمردان فرانسه

مقامات محترم فرانسه
با احترام و درودهای گرم
بدون تردید،ملت فرانسه به عنوان یکی از ملت های پیشتاز آزادیخواهی،دموکراسی طلبی و طرفداری از حقوق بشر شناخته شده است.این انقلاب کبیر فرانسه در سال 1789 یعنی اواخر قرن هیجدهم بود که «آزادی-برابری-برادری»را به عنوان سه مطالبه ی اساسی برای تمامی ملت ها به ارمغان آورد.وآ ن ا نقلاب، بر آمده از فرهنگی بود که تلاش نزدیک به سه قرن فیلسوفان و روشنفکران بزرگ ازجمله«ولتر،«رسو»،
«منتسکیو» تا«جان لاک» ، «فرانسیس بیکن» ، «هیوم» و ««ا سپنیوزا» یا
حتی «هگل» و «کانت» تا «دکارت» به جهان اندیشه عرضه کردند.آ ن انقلاب گرچه در مرحله ی خشونت و به اصطلاح «ترمیدور» بدنامی های زیادی را بر جا گذاشت،ا ما وقوع آ ن زایش طبیعی یک فلسفه ی جدید را موجب شد.
این فلسفه ی جدید دارای مضمونی حقوق بشری و آزادیخواهانه است.اگرچه سایر ملت ها در به وجود آ وردن این فلسفه،سهم به سزایی داشتند،اما ملت فرانسه این افتخار را داشت تا اندیشه ی طرفداران مدرنیته و روشنگری را عینیت ببخشد و افتخار پیشتازی در این امر مهم را از آ ن خود سازد.
اینک فرانسه به اعتبار آ ن انقلاب و عینیت فرهنگی اش، به عنوان مهد تمدن و دموکراسی شناخته شده است.اگرچه ملت فرانسه مجسمه ی آزادی را به ملت آمریکا اهدا کرد و فرهنگ لیبرالیستی را به ان سرزمین صادر نمود و به دلیل بافت فرهنگی و جغرافیایی،آمریکا را لایق نگهداری و نشانه ی آزادی و عدالت دانست ،اما افتخار طرفداری از حقوق بشر و دموکراسی،هنوز متعلق به زادگاه اصلی اش فرانسه است.حداقل ما ملت های به اصطلاح پیرامونی چنین تصوری از فرانسه ی «ولتر»را داریم.
انصافا به جز در مقاطعی که دولت های حاکم بر فرانسه از اندیشه لیبرالی و برابری طلبانه فاصله گرفته در مقاطع دیگر تاریخی،دولت فرانسه همراه با ملت خود از حقوق بشر،دموکراسی،عدالت و تساوی حقوق زنان و مردان در سراسر جهان حمایت کرده است.ما ملت ایران همواره شاهد بوده ایم که آ ن کشور مامن
آزادیخواهان ایرانی پیش و پس از انقلاب 1979بوده است. اینک ملت ایران با رژیم فرقه گرا و استبدادی،دست و پنجه نرم می کند که جز خشونت،فقر،سرکوب و بیکاری عایدی نداشته است.چه دقیق گفت نخست وزیر محترم فرانسه که اکثریت ملت ایران با رژیم مذهبی حاکم مخالف است.حق نیز چنین است.اکثریت قاطع این ملت با سیاست های داخلی و خارجی اقلیت روحانی حاکم به شدت مخالف اند.اما فضای اعدام،شکنجه،زندان و سرکوب امکان هر نوع اظهار نظر از مردم ایران را سلب کرده است.
با قاطعیت اعلام می کنم که مساله ی اساسی ملت ایران،پی گیری پرونده ی هسته ای و غنی سازی اورانیوم نیست؛بلکه خواسته ی اساسی اکثریت قاطع ملت ایران،آزادی،دموکراسی،حقوق بشر،سکولاریزم،عدالت،رفاه،کار و امنیت است.اگر برای ملت ایران فرصتی به دست آید و سرنیزه ی رژیم از سر مردم برداشته شود،صحت این ادعا معلوم خواهد شد.ملت ایران همانند هر ملت دیگر که نمونه های تاریخی آ ن فراوان است،زیر سلطه ی دیکتاتوری مذهبی و ایدئولوژیک است،بنابرین امکان بیان خواسته های خود را ندارد.به نظر می رسد مقامات محترم دولت جدید فرانسه از رییس جمهور تا نخست وزیر و امور خارجه ،این حقیقت را به خوبی درک کرده باشند.
اما ازدولت مدرن و ترقی خواه فرانسه انتظار نداریم،رژیم اسلامی حاکم بر ایران را تهدید به حمله ی نظامی کند.آنچه ملت ایران از فرانسه به عنوان مهد دموکراسی خواهی و حمایت از حقوق بشر انتظار دارد این است که جمهوری اسلامی را به دلیل عدم رعایت حقوق بشر ،مشمول تحریم های هوشمند و همه جانبه قرار بدهد.جنگ راه حل متمدنانه ای نیست.اما اگر دولت فرانسه و سایر دول مترقی،تصمیم بگیرند،روابط دیپلماتیک و اقتصادی خود با این رژیم خودکامه و «تیرانی» را به حداقل برسانند،حتم داریم همه ی معادلات به نفع صلح،دموکراسی و حقوق بشر در ایران رقم خواهد خورد.جنگ نمی تواند،حامل صلح و دموکراسی باشد اما یک تحریم هوشمند و مبارزه ی دموکراتیک به صلح و دموکراسی منجر خواهد شد.
اگرچه رژیم حاکم بر ایران از ایدئولوژی وحشت آفرینی طرفداری می کند اما به دلیل یک دست نبودن جناح های موجود در حاکمیت ،قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی همه جا نبه به ویژه ممنوعیت سفر برای مقامات این رژیم به خارج از کشور،نتایجی دربر خواهد داشت که از هیچ جنگ و هجوم نظامی به دست نخواهد آ مد.
بنابرین،از دولت مدرن و متمدن فرانسه انتظار کوبیدن بر طبل جنگ را نداریم.بلکه خواسته ی ما این است که این دولت،در حمایت از صلح جها نی،
و به ویژه برای دفاع از حقوق بشر،به حمایت از اکثریت ملت ایران برخیزد.ا گر دول اروپایی هم صدا با دولت فرانسه با تحریم های همه جانبه اما هوشمند که عمدتا منافع رژیم را در بر می گیرد،مبادرت ورزند،هیچ جنگی نیاز نخواهد بود.آنچه ما از دولتمردان فرانسه انتظار داریم،چنین رویکرد دموکراتیک و انسانی است.
حشمت اله طبرزدی
دبیر کل جبهه ی دموکراتیک ایران
تهران /ایران/ 27شهریور /1386 /خورشیدی